dinsdag 3 juli 2012

Huwelijk

Ik had het kortgeleden met mijn vrouw over het huwelijk. Wanneer ben je nu eigenlijk getrouwd? In de tegenwoordige tijd weten we dat wel, dan moet je in elk geval op het stadhuis geweest zijn en moet een ambtenaar van de burgerlijke stand je 'in de echt verbonden' hebben.
Maar ben je dan ook echt getrouwd?
Gelovigen gaan daarna dan naar de kerk om daar het huwelijk dan nog eens in te laten zegenen en voor God  te zeggen dat ze voor elkaar gekozen hebben. Ben je pas dán echt getrouwd?

Mijn mening hierover?
In den beginne......God schiep de mens. God heeft man en vrouw samengebracht. Wie heeft hen getrouwd? Er was in elk geval nog geen ambtenaar van de burgerlijke stand, dat weet ik wel. De Burgerlijke Stand is pas ingevoerd in 1811 in Nederland door Napoleon en dan vooral voor de dienstplicht en het heffen van belastingen. En natuurlijk is het in de tegenwoordige tijd makkelijk om te zien wie bij wie hoort. Maar dat is puur administratief. Als ik ga verhuizen naar Amerika en ik laat mij daar naturaliseren, dan ben ik nog steeds een Nederlander. Alleen veranderd mijn paspoort, een papiertje. Ben ik dan ook een échte Amerikaan?


In het Burgerlijk Wetboek staat :
Geen godsdienstige plechtigheden zullen mogen plaats hebben, voordat de partijen aan de bedienaar van de eredienst zullen hebben doen blijken, dat het huwelijk ten overstaan van de ambtenaar van de burgerlijke stand is voltrokken (Boek 1, art. 68)
De wet heeft bepaald dat we dus eerst op het stadhuis moeten trouwen, voordat we voor God kunnen trouwen. Als dat niet gebeurd, dan staat daar een boete op. Maar let op; niet voor de personen die in het huwelijk treden, maar voor de persoon die het huwelijk sluit, in de kerk dan in dit geval. De voorganger krijgt dan dus een geldboete. Je kunt dus nog steeds getrouwd zijn zonder voltrekking bij de burgerlijke stand. Je voorganger zal er alleen niet blij van worden, en daarom willen ze er vaak ook bij zijn als men op het gemeentehuis het ja-woord geeft.

Wat zegt de bijbel over trouwen? Een mooie samenvatting vind ik Mattheüs 19:4-6
"Leest u de boeken van Mozes dan niet?" antwoordde Hij. "Daar staat toch in dat God de mens heeft gemaakt als man en vrouw. Een man zal zijn vader en moeder verlaten, zich bij zijn vrouw voegen en werkelijk één met haar worden. Zij zijn niet langer twee, maar één. En geen mens mag scheiden wat God heeft samengebracht."

Over die laatste regel wil ik het straks nog even hebben.
Hier staat duidelijk te lezen dat God de man en de vrouw geschapen heeft om samen te zijn. Zij zijn 'verbonden' met elkaar. Door God verbonden. Niet door een papiertje op het gemeentehuis.

In dit stukje vinden we ook meteen het antwoord op de vraag hoe God over scheiden denkt. "En geen mens mag scheiden wat God heeft samengebracht."  Lijkt me duidelijk.
Toch was het ook voor de Farizeeën niet helemaal duidelijk. We lezen verder vanaf vers 7.
"Zij vroegen daarop:"Maar waarom heeft Mozes dan gezegd dat een man van zijn vrouw mag scheiden? Als hij haar maar een brief geeft waarin staat dat zij niet langer zijn vrouw is."

Het antwoord van Jezus laat duidelijk onze menselijke tekortkomingen zien :
"Omdat uw hart van steen is, daarom heeft Mozes dat toegestaan. Maar het is niet Gods oorspronkelijke plan. Iemand die zijn vrouw verlaat en daarna opnieuw trouwt, pleegt overspel. Tenzij zijn eerste vrouw gemeenschap met een andere man heeft gehad." 
De leerlingen van Jezus vonden dat schijnbaar een hele moeilijke taak. "Als de verhoudingen tussen man en vrouw zo liggen, kun je beter niet trouwen." was hun antwoord. Niet zo gek eigenlijk, kijk maar eens naar de tegenwoordige tijd. Mensen kunnen zich moeilijk binden, zeker als het om een levenslange verbintenis gaat. En de lusten die wij als mens hebben lijken meer te zijn als vroeger. Het is ontzettend moeilijk voor ons tegenwoordig om maar met één persoon gemeenschap te hebben. Trouwen als maagd is al helemaal een zeldzaamheid. Ook in de tijd van Mozes had men het al moeilijk met deze zaken. Daarom had Mozes gezegd dat men met een brief aan de vrouw te geven kon scheiden van elkaar. Maar niet voor elk klein dingetje natuurlijk.

Wij mensen hebben nu eenmaal onze fouten. De zwakte van het vlees is er één van, en zeker niet de minste.
1 Korintiërs 7:9  legt de zwakke plek bloot wat betreft de behoefte aan gemeenschap.
"Maar als zij zich niet kunnen beheersen, kunnen  zij beter trouwen. Het is beter om te trouwen dan door verlangen verteerd te worden."


En op dat gevoel van verlangen wordt aardig ingespeeld in deze maatschappij.
Waar je ook kijkt, alles is terug te voeren op lust en verlangen.
Een mobieletelefoniebedrijf  adverteert met dames in bikini. TV programma's en films laten in kleur zien hoe mooi het wel niet is om op vakantie je lusten bot te vieren en zoveel mogelijk dames aan de haak te slaan en te verleiden. Je hoort er pas bij als je meerdere kruisjes achter je naam hebt staan. Wie is er niet in deze valkuil getrapt.

Het is voor een mens beter om getrouwd te zijn. 1 Korintiërs 7: 1-5 geeft aan dat, om ontucht te voorkomen, mensen beter kunnen trouwen. Elke man zijn eigen vrouw, en elke vrouw haar eigen man. Ze moeten elkaar geven wat hen toekomt, en elkaar de seksuele omgang niet ontzeggen. "Anders zou Satan u door uw gebrek aan zelfbeheersing in verleiding kunnen brengen."


Heeft het afnemende aantal kerkelijke huwelijken dan te maken met een hoger wordend scheidingspercentage? Het aantal zedendelicten?





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Aanbevolen post

Elke dag sterven we.

De bijbel staat vol met geweldige teksten. Teksten voor bemoediging, voor troost, hoop, of gewoon om je geluk te delen. Maar de bijbel beva...